Sluiten
email public

VEGAPULS 64 levert sterke meetresultaten in schnapsstokerij

Er zijn mensen die beweren dat Krautinger meer een medicijn is dan een levensmiddel. De smaak van deze schnaps, waar iets van groente in te herkennen is, laten we graag over aan de beoordeling van ieder voor zich. In ieder geval is de schnaps ongeslagen, om het aantal verhalen die de drank omgeven en die het zo uniek maken.Want van welke drank kan worden gezegd dat hij in de 18e eeuw door keizerin Maria Theresia hoogstpersoonlijk plechtig is gewijd? De keizerin verleende aan de boeren van het Oostenrijkse Wildschönau het alleenrecht om van de witte knolraap schnaps te stoken.
Deze traditie wordt tegenwoordig nog door vijftien families in Wildschönau, een Oostenrijkse gemeente in het district Kufstein in Tirol, in ere gehouden, zodat deze eigenzinnige schnaps inmiddels is uitgegroeid tot een handelsmerk van de regio.

Op de Steinerhof in Wildschönau wordt de eigenzinnige schnaps Krautinger gestookt.

Josef Thaler behoort tot een van deze families en hij gaat een stuk nuchterder om met de vele verhalen die zijn schnaps omgeven. Daarbij is het aan zijn inzet en betrokkenheid te danken dat Krautinger tegenwoordig in de gehele EU een beschermd merk is. „De kwaliteit moet goed zijn en dat vele jaren achtereen. Je hebt hiervoor een lange adem en veel doorzettingsvermogen nodig, totdat de schnaps voldoet aan de huidige kwaliteitseisen en zo ook voldoet aan de hoge verwachtingen bij de officiele proeverijen waar deskundige juryleden hun oordeel vellen“, vertelt Thaler. Maar geduld moeten de makers ook in andere opzichten hebben. Dat begint al bij de teelt van de speciale knolraap, die alleen bij het juiste weer het benodigde suikergehalte zal hebben.

De witte knolraap is de basis voor de Krautinger-schnaps.

Bij de productie van Krautinger wordt nog altijd veel met de hand gedaan. De witte knolraap wordt met de hand geoogst, van groen en wortels ontdaan, gewassen, gesneden en geperst. Vervolgens wordt het sap 's nachts ingedikt – van 1000 l vloeistof blijft ongeveer 300 l over, die voor ongeveer 18-20% uit suiker bestaat. Dan wordt er gist toegevoegd en moet de vloeistof vier tot vijf dagen gisten. Na de destillatie bevat het voorstadium van de Krautinger 85% alcohol. Nu krijgt de schnaps tijd om twee tot drie maanden te rijpen, voordat de drank vermengd met water zijn definitieve smaak bereikt.
Om de kwaliteit van de schnaps constant hoog te houden, is Thaler al in een vroeg stadium begonnen de productie efficiënter vorm te geven. Waar de knolraap vroeger met de hand werd gewassen, investeerde hij in een wasinstallatie. Nu ging het er om het eigenlijke kookproces te automatiseren.
Voor een constant hoge kwaliteit is een gedefinieerde en vooral altijd gelijkblijvende smaak noodzakelijk. „Maar het probleem is dat de knolrapen niet altijd dezelfde hoeveelheid suiker bevatten. Dus was de ochtend na het indikproces het suikergehalte de ene keer te laag en de andere keer te hoog. Bovendien controleerden wij altijd met de hand het niveau“, beschrijft Thaler de situatie.
„De situatie was gewoon onpraktisch en op den duur niet houdbaar.“
„De situatie was gewoon onpraktisch en op den duur niet houdbaar.“ Er waren veel ideeën, maar het realiseren daarvan bleek ingewikkelder dan aanvankelijk gedacht. De benodigde deskundigheid werd in de familie gevonden: neef Andreas Haas is meet- en regeltechnicus. „Als er al contactloze meetmethoden zijn, moeten we die ook gebruiken, toch?“ was zijn terechte vraag. Haas had met VEGA al positieve ervaringen in combinatie met zijn werk in de farmaceutische industrie en stelde daarom een radarmeetinstrument voor. Men wilde echter niet in een nieuwe ketel investeren, maar de huidige ketel blijven gebruiken. Bovendien moesten de kosten voor de installatie te overzien zijn. Dat leidde tot nog meer uitdagingen: ten eerste is de ketel in een schnapsstokerij relatief klein. Bestaande radarmeetinstrumenten met een gebruikelijke meetfrequentie van 26 GHz zouden vanwege de blokafstand nooit vlekkeloos kunnen meten. Bovendien is de onderkant van de tank conisch van vorm en bevat een dubbele bodem voor de stoom. „Toen ik van de nieuwe VEGAPULS 64 hoorde, was me meteen duidelijk dat dit de oplossing voor ons familiebedrijf was“, herinnert Haas zich.

Kleine tank, kleverige massa en ingebouwde obstakels in de ketel – de VEGAPULS 64 meet desondanks betrouwbaar.

De VEGAPULS 64 heeft alle eigenschappen in zich om de moeilijke meetsituatie aan te kunnen. De radarsensor werkt met een zendfrequentie van 80 GHz en een antennediameter van ca. 80 mm. Daarmee wordt een openingshoek van slechts 4° bereikt. Voor de ketel van het familiebedrijf betekent dit dat de antennestraal gewoon langs het roerwerk gaat en er geen storingen ontstaan.
Bovendien is de VEGAPULS 64 voorbestemd voor meting in kleine tanks en toestellen, bijvoorbeeld in de voedingsmiddelenindustrie en de farmaceutische industrie. Omdat het antennesysteem in de procesaansluiting is geïntegreerd, steekt er geen antenne in de tank naar binnen. Het is dus mogelijk tot dichtbij de procesaansluiting betrouwbaar te meten. Een eigenschap waarvan bij de productie van Krautinger wordt geprofiteerd, omdat schuim en bellen helemaal tot aan het deksel van de ketel reiken.

De VEGAPULS 64 meet continu het niveau in de destilleerketel.

Verder is de sensor zeer ongevoelig voor aangroei – ideaal voor de kleverige knolraapmassa. Dit wordt vooral bereikt door een aanpassing van de gevoeligheid in de nabije omgeving van de sensor. De invloeden van storingen worden vlak voor het antennesysteem door een speciale versterkingsregeling verminderd. Dit maakt tegelijkertijd een zeer hoge signaalgevoeligheid bij een grotere afstand mogelijk.

Ook wat de montage betreft, bleek de VEGAPULS 64 weinig eisen te stellen. Haas monteerde de sensor gewoon op de bestaande aansluitstomp. Daarna had hij echter nog meer ideeën: zo laat hij de signalen, lees het niveau in de ketel, eenvoudig naar de telefoon van Thaler sturen. Daarmee vervalt de vraag of de vloeistof al voldoende is ingekookt of niet. Zodra het juiste volume wordt bereikt, wordt de brander uitgeschakeld, daalt de temperatuur en kan Thaler in alle rust verdergaan met de volgende stappen in het proces.
Ook al wordt het proces langzamerhand steeds meer geautomatiseerd, er zal van de eigenzinnige schnaps nooit meer dan 700 tot 800 l per jaar worden geproduceerd. „Onze Krautinger moet bijzonder blijven“, aldus Thaler.

Reacties ({{comments.length}})

Dit artikel heft nog geen reacties. Schrijf de eerste nu!

{{getCommentAuthor(comment, "Anoniem")}} {{comment.timestamp | date : "dd.MM.yyyy HH:mm" }}

{{comment.comment}}


Schrijf een reactie



Dit veld is verplicht
Dit veld is verplicht
Dit veld is verplicht Ongeldig e-mailadres
Dit veld is verplicht Your comment must not contain any links or email addresses
captcha
Dit veld is verplicht
Onjuiste captcha untranslated: 'Blog_SendComment_Error'