Hoe bent u bij VEGA terechtkomen?
Dat kwam door Mary Kay Swadener [HR-manager bij VEGA Americas]: Zij werkte op de afdeling personeelszaken van mijn vroegere werkgever en toen ze daar vertrok naar een ander bedrijf heeft ze mijn e-mailadres meegenomen. Toen er bij VEGA een paar vacatures waren, heeft ze contact met mij gezocht. Ik was toe aan een nieuwe stap in mijn carrière en dacht daarom „Daar wil ik meer van weten“.
Een van de vacatures was bij de serviceafdeling voor nucleaire producten en de andere bij de serviceafdeling voor radarproducten. Mary Kay bood me uiteindelijk beide functies aan, waarop ik haar vroeg: „Bij welk van beide moet ik het meeste reizen?“ Toentertijd moest er voor de nucleaire producten zo'n 90% van de tijd worden gereisd en bij radar was dat zo'n 25%. Dat gaf voor mij de doorslag, dus ik zei: „Doe mij de radarjob maar.“ Op dat moment besefte ik niet dat ik voor radar uiteindelijk ook zo'n 90% van mijn tijd zou reizen.
Bent u nu 90% van uw tijd op reis?
Nee hoor. Ik reis ongeveer de helft van de tijd en dat overwegend om training te geven. Uitzonderingen zijn speciale gevallen die mijn aandacht nodig hebben; wij [VEGA-service] proberen vooral nieuwe collega's erop uit te sturen, zodat zij ervaring kunnen opdoen. In een klaslokaal kun je nu eenmaal niet alles leren wat je moet weten. Omdat zoveel dingen specifiek zijn voor het bedrijf, kan het zelfs bij een kandidaat met de perfecte kwalificaties zo zijn dat hij een of twee jaar nodig heeft voordat hij op ons terrein voldoende kennis heeft. Dat komt door de aard van ons werk.